Shhh…

We staan dicht bij elkaar. Ondanks de breekbare ruimte tussen ons, kan je me voelen zonder dat we elkaar aanraken.

Doe je ogen dicht. Ik zal mijn handen langs je armen laten dwalen. Ik laat ze je strelen, aaien, je opwinden. Een lichte aanraking van mijn vingertoppen tegen je pols, onderweg naar je hand, is voldoende om een zucht te ontlokken. Mijn hand glijdt langzaam in de jouwe. Niet draaien, niet bewegen, het is zo vredig om aangeraakt te worden. Je hoeft helemaal niks te doen, blijf onbeweeglijk. Geef toe, geef je over, al is het maar voor even.

Mijn gezicht tegen je rug, zo dichtbij dat je zo nu en dan mijn wimpers voelt, terwijl mijn vinger de lijn van je ruggengraat volgt, je verkent, je voelt. Jij verlangt. Ik vertraag, ik dirigeer de tijd en bespeel je lichaam. Nauwelijks aanwezig, toch sluimer ik in elke vezel.

Ik voel hoe je lichaam in- en uitademt. Ik voel je spanning. Relax. Wanneer ik je aanraak, moet je onze verweving voelen, tot diep in onze kern, alsof we één zijn. Een haast onbeschrijflijk gevoel, zo teder, zo hemels, zo…. dat het moeilijk in woorden te vangen is.

Mijn handen rusten op je zij. Ik omvat je, ik streel je. Ik voel je begeerte, krachtig onder de handdoek. Ik zal op mijn tenen staan om je schouders te masseren, zachtjes. De stress en wrevel uit je knedend, je alles laten vergeten wat niet in deze ruimte hoort te zijn.

En, waarom zou je niet toegeven? Je hebt dit nodig… Tijd voor jezelf, tijd om zonder woorden aanbeden te worden, zonder dubbelzinnigheid of strijd.

Laat me je masseren. Beleef opwinding anders.